Historia Stonehenge | Odkryj tajemnice kryjące się za pomnikiem

Tysiące lat przed pojawieniem się kamieni, pierwsi myśliwi-zbieracze umieścili w tym miejscu duże drewniane słupy. Te starożytne otwory ujawniają, że krajobraz Stonehenge był już wcześniej oznaczony jako znaczący, prawdopodobnie dla rytuałów, terytorium lub sezonowych miejsc gromadzenia się.

Pierwszą prawdziwą budowlą w Stonehenge był masywny ziemny henge, w kształcie okrągłego rowu z wewnętrznym brzegiem. Choć nie stały tu jeszcze żadne kamienie, ta neolityczna zagroda prawdopodobnie pełniła funkcje ceremonialne i sezonowe, zakorzenione zarówno w życiu społeczności, jak i rytuale.

Kamienie niebieskie zostały przywiezione z oddalonych o ponad 200 kilometrów wzgórz Preseli w Walii i ułożone w miejscu budowy. W tym samym czasie Stonehenge stało się dużym cmentarzem kremacyjnym, co sugeruje głębokie znaczenie religijne lub rodowe wykraczające poza samą architekturę pomnika.

Budowniczowie podnieśli ogromne kamienie sarsenowe z Marlborough Downs i ułożyli je w kultowe formacje podkowy i koła. Te starannie ukształtowane kamienie wyrównują się ze wschodem słońca w środku lata, przekształcając Stonehenge w przestrzeń precyzji, symboliki i wspólnego duchowego znaczenia.

W końcowej fazie budowy dodano dwa pierścienie tajemniczych dołów znanych jako otwory Y i Z. Chociaż dokładny cel nie jest znany, cechy te wskazują na ewoluujące role ceremonialne, tuż przed tym, jak pomnik popadł w długotrwały upadek i ciszę.

Wieki po jego pierwotnym użyciu, Stonehenge zostało wplecione w brytyjską legendę. Pisarze wyobrażali sobie Merlina przesuwającego kamienie za pomocą magii, łącząc pomnik ze starożytnymi królami i gigantami. Te średniowieczne mity pomogły zachować Stonehenge w pamięci kulturowej i folklorze.

Antykwariusz John Aubrey zbadał Stonehenge i zaproponował, że była to świątynia druidów. Chociaż jego pomysły były nietrafione, jego dokumentacja zapoczątkowała ciekawość archeologiczną, zachęcając przyszłe pokolenia do badania i ochrony tego miejsca z coraz większą troską.

Stonehenge i otaczający go krajobraz zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Status ten chronił jego środowisko, zachęcał do ciągłych badań i oficjalnie uznawał jego wartość jako jednego z najbardziej znaczących prehistorycznych krajobrazów kulturowych na świecie.

Stonehenge pozostaje miejscem cudów i więzi. Zarządzany przez English Heritage, zaprasza archeologów, miłośników historii i wspólnoty duchowe. Obchody przesilenia trwają nadal, podczas gdy nowe projekty badawcze odkrywają głębsze warstwy jego przeszłości ukryte pod ziemią.